به گزارش بیرونیت، چکیده این گفت و گو را می خوانید.

*آیا موضوع تاب آوری در حوزه صنعت فولاد نگران کننده شده است؟

متاسفانه بله. {البته} تاب آوری که دوستان عنوان می کنند، شاید با مصاحبه و جلسه با مسئولین ذی ربط به جای برگزاری همایش ها، {رفع} شود و درواقع {بتوان} مشکل را برطرف کرد. {مشکلات و چالش ها} فولاد را به سمت زیان و تعطیلی می برد. در شش ماه آینده و یا در سال آینده اگر با این فرمان حرکت کنیم، دیگر نباید خیلی به سود فکر کرد، چون یکی از اصلی ترین چالش ها، چالش انرژی هست.

ما حدود ۹۰۰ ساعت قطع برق داشتیم. همچنین چیزی در حدود ۴۰ تا ۴۵ روز در حوزه انرژی و به صورت خاص گاز، محدودیت کامل داریم و قطع کامل هستیم. نکته اساسی دوم قیمت جهانی فولاد است. {قیمت جهانی فولاد} به شکل چشم گیری کاهش پیدا کرده و الان حدود ۴۶۰ دلار است.  نکته بعدی، بحران روسیه و جنک اوکراین  است که روسیه برای فروش محصولات خود دامپینگ می کند و عموما ۳۰ دلار پایین تر از قیمت جهانی می فروشد. این یک بحران جدید است که تاب آوری صنعت فولاد را با چالش و مشکل مواجه کرده است. همچنین چین یک میلیارد تن فولاد تولید می کند و سیاست های این کشور {با توجه به این موضوع} و جنگ روسیه و اوکراین و چالش هایی که {روس ها} با اروپا دارند، تعیین کننده {قیمت} است. بنابراین ما در حوزه قیمت گذاری {جهانی} نقش خاصی نمی توانیم داشته باشیم.

*در قیمت گذاری داخلی چطور؟

در قیمت گذاری داخلی هم شرکت بورس کالا خوب عمل می کند. البته شاید همکاران فولادی ما از این حرف خوششان نیاید، {چون} آنها دوست دارند که قیمت گذاری آزاد باشد. {اما} قیمت گذاری که آزاد باشد هزینه به مردم تحمیل می شود.

*این  چالش برای کشور فرصت است یا تهدید؟

ما یک شرکت یک میلیون تنی در حوزه تولید فولاد هستیم؛ فقط برای برق در تابستان امسال هزار میلیارد تومان از سودمان را از دست دادیم. هزار میلیارد تومان از سود چیزی در حدود دو هزار و پانصد تا سه هزار میلیارد تومان از درآمدمان را را کم کرد. در واقع اگر این میزان فولاد تولید و صادر می شد، برای کشور چیزی در حدود ۷۵ میلیون دلار ارزآوری داشت. مهری نژاد اما با بیان اینکه در هشت سال دولت قبل هیچ سرمایه گذاری بنیادی در حوزه برق و گاز انجام نشده، گفت:عدم سرمایه گذاری، چالشی است که در گذشته ایجاد شده، {اما} دولت به فکر هست.

الان ترمز افزایش {قیمت} انرژی را تقریبا کشیده اند. دولت سیاست بسیار خوبی دارد و وزارت اقتصاد هم قیمت را کنترل می کند. ولی صحبت ما این است که این کنترل نباید به زیان تولیدکننده فولاد ختم شود.

*در حال حاضر گاز و آب چطور به دست فولاد ارفع می رسد؟

هفت یورو به ازای هر مترمکعب باید پول بدهیم. در حالی که آبی که از چاه و خطوط شهری می آید، حدود ۳۵ تا ۳۷ هزار تومان هست -تقریبا هفت ‌دهم یورو- بنابراین ما باید ده برابر پول بدهیم تا بتوانیم آب موردنیاز تولید را تامین کنیم. همچنین گاز نیز یکی از مزیت های اصلی برای روش تولید احیای مستقیم در کشور بوده، اما این مزیت با چالش مواجه است و {با این شرایط} طبعا به سمت زیان می رویم.

در فیش های برق که برای فولادسازان می آید، نوشته علی الحساب و معنایش این است که قیمت افزایش پیدا می کند و {در مورد} آب هم همین طور {است}. اگر {قیمت انرژی} افزایش پیدا کند، قطعا شرکت های فولادی در ماه های آینده زیان ده خواهند شد و این اتفاق قطعی است. صنایع معدنی در حال ایجاد ۱۰ یا ۱۱ هزار مگاوات برق از طریق احداث نیروگاه هستند. این اتفاق بسیار خوب و بزرگی است {که البته} باید ۱۰ سال قبل رخ می داد. قطعا در حوزه قیمت های انرژی تصمیمات خوبی گرفته خواهد شد و من از این مطمئن هستم، چون هم وزیر اقتصاد و هم وزیر صمت و معاون اول و بقیه دوستان درگیر {ماجرا} هستند و {چالش های صنعت فولاد} الان یک موضوع اساسی است.