پژوهش‌ها در تلاشند برای تحقق توسعه، درباره موضوع خاصی راهکارهای مناسبی ارائه دهند. به عبارت دیگر یک پژوهش درست و دقیق پژوهشی است که برای یافتن بهترین راه‌حل مشکل پیش آمده، یا طرح پیشنهاد شده و یا فرضیه‌های که برای حل مشکل و دلایل بروز آن ارائه شده است، بدون سوگیری و جهت‌دهی هدفمند و با رعایت بی طرفی اقدام نماید.

 پژوهش‌ فعالیتی است منسجم که می‌تواند برای شناخت روشن‌تر مفاهیم و ارائه دلایل مستند راه گشا باشد.

مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نامی آشنا که این وظیفه خطیر را در ابعاد ملی و درباره  مسائل مملکتی و پدیده های کلاًن اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... در جهت پیشبرد توسعه  و اهداف کشور به خوبی و در مقام عالی انجام می‌دهد. به طوری که برای رجوع به بسیاری از رخدادها و ریشه یابی و بررسی دقیق‌تر مسائل گذشته و جاری در کشور ممکن است عده‌ای از ما به این مجموعه رهنمون شده باشیم.

اما به نظر می‌رسد در بازه‌های زمانی متفاوت سیاست متفاوتی بر این مرکز جاری و ساری بوده است و همین امر سبب سوگیری در فرایند برخی از امور مانند بررسی لایحه بودجه و ... شده است.

ناگفته روشن است که سوگیری‌ها تا چه حد روند مطالعات و بررسی‌ها را دچار انحراف می‌نماید بخصوص زمانی که این سوگیرها رنگ سیاسی و جناحی به خود بگیرد.

همین امر سبب می‌شود که نتوان به صورت شفاف و روشن ابعاد یک طرح و یا لایحه را به همراه تمامی محدودیت‌ها و موانعی که دارد مورد قضاوت و بررسی درست و واقع بینانه قرار داد.

از آنجا که بررسی لایحه بودجه 1400 با توجه به شرایطی که کشور در سال‌های اخیر پشت سر گذاشته است از اهمیت و حساسیت بسیار بالایی برخوردار می باشد باید با دقت و موشکافانه‌تر و با دیدی متفاوت از هر سوگیری و جناح طلبی صورت گیرد تا حق مطلب ادا شود.

ناگفته پیداست که کشور مشکلات اقتصادی، سیاسی عدیده‌ای را پشت سر گذاشته است و بررسی تمام ابعاد این مشکل و توجه به اقتصاد بد حال ایران در این روزها می‌تواند تا حد قابل توجهی نگاه تمام قد سیاسی و جناح طلبی را از دیدگان مسئولین و آنانی که می‌بایست برای حفظ اتحاد، رشد و توسعه کشور شبانه روز دغدغه مند باشند تعدیل کند.

 در گزارشی که از بررسی لایحه بودجه 1400 مجلس می‌توان دریافت،  نگاهی متفاوت از یک نگاه پژوهش محور را می‌توان جست؛ نگاهی که در آن ردپای سیاسی و جناحی است.

در بخشی از این گزارش به آثاری اشاره شده است که لایحه بودجه می‌تواند بر رشد تورم نقش داشته باشد. دلایل نیز مطرح شده، دلایلی که با توجه به اتفاقات اخیر بر کسی پوشیده نیست.  به نظر می رسد قبل از هر رای به رد این لایحه باید دفاعیات را شنید و یا اینکه مجموعه‌ای با رویکرد همکاری و همدلی برای حل مشکل پیش رو مأمور کرد تا تمامی موانع و مشکلات و دلایل را با دید دلسوزانه تری  بررسی نمایند.

 اما در بخشی از گزارش ارائه شده از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی به تجربه سالهای اخیر نیز اشاره شده است و احتمال موفقیت راهبرد تأیید کلیات بودجه و انجام اصلاحات در فرایند بررسی در مجلس را بسیار پایین دانسته است. در بخشی از این گزارش بررسی لایحه بودجه سالهای 1398 و 1399 یادآوری شده که علیرغم مطرح شدن راهبردهایی، عملاً اصلاح اساسی در مجلس محقق نگردید؛ و دلیل آن چنین مطرح شده است که این امر نیز به ابعاد بالای اصلاحات مورد نیاز در بودجه و همچنین پیامدهای سیاسی احتمالی انجام این اصلاحات در مجلس برمیگردد. و در آخر ریاست مرکز پژوهش‌های اسلامی پس از بررسی‌ها که صورت گرفته رد لایحه بودجه را الزامی دانسته است و پیشنهادش را به مجلس برای رد این لایحه اعلام نموده است.

حال سئوال اینجاست که:

آیا رد لایحه و یا قبول آن بدون چون و چرا می‌تواند در حل مسائل زیر ساختی اقتصاد پر از مشکل ایران اثر مثبتی داشته باشد؟

آیا وقت آن نشده با نگاهی عمیق‌تر و با خرد ورزی در پی حل مشکل در شرایط بحران زده اقتصادی و سیاسی ایران باشیم؟

آیا بهتر نیست در جای مناسب در تحقق اهداف توسعه‌ای گام برداریم و بیش از آنکه سنگ اندازی کنیم روحیه کار گروهی و همکاری را برای پیشرفت ایران اسلامی پیش بگیریم؟

شاید وقت آن شده است با نیم نگاهی به تمام مشکلات و موانعی چون لغو برجام از سوی امریکا، تحریم‌های حداکثری، پاندمی کرونا و ... اخیر، که آثار و پیامدش همچون همیشه زندگی را برای مردم سخت‌تر کرده است و اقشاری را به‌زانو درآورده؛ مسئولین و آنهایی که توان مداخله مثبت و اثر بخش در تصمیمات را دارند سهم خود را برای این قشر ادا کنند و بیشتر از هر واکنش سیاسی و غیر همگرایی، به دنبال حل معضلات در بطن جامعه مردمی باشند و صدای مردم را نیز بشنوند.