جمعه 7 ارديبهشت 1403 شمسی /4/26/2024 10:34:19 AM

دونالد ترامپ، رییس‌جمهور امریکا در تازه‌ترین اقدام خود از کشورهای متحدش خواسته است تا میزان خرید نفت از ایران را به صفر برسانند. در‌خواستی که به نظر می‌رسد در شرایط فعلی وابسته به چند اقدام ایران است و با انجام آنها می‌توانیم از فشارهای ناشی از این دستور مصون بمانیم. 
برجام علیه توطئه نفتی

در وهله نخست اینکه متعهد بودن ایران و اروپا به برجام حفظ شود، دوم حل مسائل بانکی بین‌المللی که در این صورت هیچ مشکلی برای کشورمان پیش نخواهدآمد و ایران از این حیث فشاری را متحمل نخواهد شد.

از سوی دیگر به نظر می‌رسد در شرایط حاضر امریکا به دنبال فضاسازی است، چرا که هم‌اکنون با تصمیم اوپک در خصوص تعهد به سهمیه‌بندی اوپکی‌ها به تولید نفت، شاهد افزایش تولید اوپکی‌ها خواهیم بود و با همین روال حتی قیمت جهانی نفت در حدود ٣ درصد افزایش یافته است. با توجه به اینکه نفت برای اروپا مهم است، اگر حتی نخواهد به برجام پایبند باشد اما به خاطر اینکه نفت برای حیاتش ضروری است و هر گونه تغییرات قیمتی می‌تواند اقتصادش را تحت فشار قرار دهد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، بنابراین اروپا به همین راحتی با درخواست‌های امریکا همراه نمی‌شود.

این امر علاوه بر اروپا برای هند و چین به عنوان دو متحد بزرگ آسیایی امریکا مهم و از هم‌اکنون نیز این کشورها برای مصون ماندن از احتمال هر نوع فشار امریکایی به دنبال تنوع سبد خرید نفتی خود هستند. اما از آنجایی که انرژی برای این کشورها شاهرگ حیاتی است پس سعی می‌کنند خریدشان از بازار نفت را به سمت کشورهایی ببرند که کمترین وابستگی به تصمیم‌های امریکا دارد؛ بنابراین نفت ایران در سبد خرید این کشورها باقی خواهد ماند تا همیشه بدون پیروی از دستورات امریکا نفتی در سبد خریدشان باشد.

در عین حال و در بدترین حالت اگر کشورها بخواهند خرید نفت‌شان از ایران را تحت تاثیر این تصمیم ترامپ کاهش دهند، ممکن است کره جنوبی تنها کشوری باشد که از میزان خرید نفتش از ایران می‌کاهد.

به هر صورت این تصمیم را نمی‌توان به عنوان اتفاق بزرگ در بازار نفت ایران خواند. ایران نیز باید به دنبال جذب بازارهای جدید برای
نفت‌مان باشد.

مشخص است که یک روی دیگر این تصمیم‌گیری‌ها منجر به افزایش قیمت نفت می‌شود که این امر هم می‌تواند موجب افزایش درآمد نفتی ایران با وجود کاهش میزان فروش نفت شود.

اما نادیده نگیریم که این تصمیمات حداقل در کوتاه‌مدت (تا آبان ماه سال جاری) تاثیری ندارد و برای گذر از این شرایط عاقلانه‌ترین تصمیم همراه شدن با FATF و برجام است که می‌تواند ما را از همه این مسائل مصون نگه دارد.

در‌نهایت نیز دولتمردان برای مقابله با این تصمیم‌گیری‌ها در بلندمدت باید به سمت اقتصاد دامپینگی روی آورند. ناگفته پیداست که قیمت در دنیا حرف نخست را می‌زند و ما می‌توانیم با تخفیف‌های ویژه‌ای که به خریداران می‌دهیم بازارهای جدیدی برای خود جذب کنیم. در حال حاضر پالایشگاه‌های زیادی در اروپا هستند که خواهان خرید نفت از ایران هستند و دولتمردان نفتی می‌توانند در آن شرایط با ارایه تخفیفات ویژه این پالایشگاه‌ها را به عنوان بازار جدید به
نام ایران کنند.

در همین حال باید به سمت استفاده از ابزارهایی مثل بورس و همچنین استفاده از ارزهای دیجیتال برای فروش نفت برویم و حتی موضوع تهاتر نفت با کالا را مورد توجه قرار دهیم. باید بپذیریم در شرایط جدید باید مناسب‌ترین واکنش را انجام داده و انعطاف‌پذیری زیادی برای جذب بازارهای جدید داشته باشیم.


سیدحمید حسینی

منبع: روزنامه اعتماد

مطالب مرتبط



نظر تایید شده:0

نظر تایید نشده:0

نظر در صف:0

نظرات کاربران

نظرات کاربران برای این مطلب فعال نیست

آخرین عناوین