اقتصاد نامه؛ مصطفی خدادادی: با توجه به افزایش سرمایه گذاری خارجی بعد از برجام ،  متن زیر به صورت کوتاه بر اهمیت سرمایه گذاری بویژه سرمایه گذاری خارجی پرداخته است:

سرمایه­ گذاری فراگردی است که در آن، کالاهای سرمایه­ ای برای تولید کالاها و خدمات دیگر به کار می­رود. سرمایه گذاری در حقیقت مربوط به افزایش ذخیره کالاها و امکانات سرمایه­ای و تولید یک جامعه است. معمولا یک جامه برای سرمایه گذاری باید پس ­اندازهای خود را تجهیز کند و قسمتی از تولید دوره فعلی خود را مصرف نکرده و برای ساختن ظرفیت­ های تولید­ی به کار برد، تا در دوره های آینده امکانات مصرفی بیشتری فراهم گردد. سرمایه گذاری نقش دوگانه ای در اقتصاد بازی می­کند، از یک جهت بخش بزرگی از مخارج کل را شامل می شود، بدین سبب تغییر آن اثرقابل توجهی بر تقاضای کل دارد و از سوی دیگر نقش مهمی در عرضه و تولید دارد. زیرا سرمایه گذاری بیانگر افزایش موجودی سرمایه است، که خود سرمایه عامل اصلی افزایش تولید است.

حال بدیهی است که تامین مالی تشکیل سرمایه از طرق مختلقی از جمله بدهی های خارجی، استفاده از پس انداز داخلی، جذب سرمایه خارجی و..امکان پذیر است. از آنجا که پس اندازهای داخلی کشورهای در حال توسعه قادر به پوشاندن شکاف بین سرمایه گذاری و پس اندازنبوده و بازارهای مالی این کشورها نیز از گسترش و کارایی لازم برخوردار نیستند، لذا می بایست در این کشورها در جهت استفاده از روش های جذب سرمایه خارجی، قدم برداشت.

مزایای سرمایه گذاری خارجی در مقایسه با سرمایه گذاران داخلی

سرمایه گذار خارجی می تواند در مقایسه با سرمایه گذاران داخلی منابع سرمایه ای سرشارتر و ارزان تر در اختیارداشته باشد. هزینه فرصت منابع سرمایه ای در شرکت سرمایه گذارخارجی به علت داشتن صرفه های ناشی از مقیاس می­تواند بسیار کمتر از هزینه فرصت شرکت ­هایی باشد که در اقتصاد ملی فعالیت می کنند. شرکت خارجی می­تواند به دلیل توانایی های مالی، به بازارای مالی بین الملل دسترسی داشته باشد. حال آنکه شرکت­ های محلی با توان اقتصادی محدودشان هرگز از چنین امکاناتی بهره مند نیستند. همچنین شرکت های سرمایه گذار خارجی می توانند با دریافت منابع مالی از شرکت مادر خود، بخش قابل ملاحظه ای از نیازهایشان را تامین کنند، در حالی که شرکت های داخلی و محلی هرگز چنین توانایی را نخواهند داشت.  سرمایه گذاری خارجی نه تنها منابع سرمایه ای جهت ارتقای تولید را به همرا داد بلکه با انتقال تکنولوژی جدید، مدیریت، تحقیق و نوآوری شرایط را برای رشد درون زای بازگشت سرمایه و ارتقای دوباره سرمایه گذاری فراهم می­کند. زیرا افرایش بهره وری و تکنولوژی، عاملی مهم و تاثر گذار بر بخش تولید و سرمایه گذاری است که می توان با جذب سرمایه گذاری خارجی، آن را ارتقا داد.

فضای تصمیم گیری برای سرمایه گذاری

 سرمایه گذار همیشه در پی حداکثر کردن منفعت و به کارگیری منابع خود در بهترین فعالیت ممکن است. اغلب مردم در بیشتر مواقع تصمیم گیری­هایی در خصوص سرمایه گذاری در زندگی خود انجام می­دهند. افراد در تجزیه و تحلیل ­هایی که انجام می ­دهند در نهایت امید دارند که با توجه به ریسک سرمایه گذاری، بازده متناسب با آن را به دست آورند. یک بنگاه هنگامی اقدام به تصمیم­ گیری می ­کند، که انتظار کسب سود داشته باشد. سود پیش بینی شده از طرح، مهمترین عامل تصمیم گیری سرمایه گذاراست. در این میان ، وجود فضای مناسب برای تصمیم گیری صحیح و درست سرمایه گذار بسیار حائز اهمیت است. سرمایه گذار وقتی می­خواهد  برای سرمایه­ گذاری در پروژه­ای تصمیم بگیرد، باید بازده آن را محاسبه کند و چون بازده در آینده حاصل می ­شود، سرمایه گذار باید بر اساس اطلاعات و شرایط موجود و هم چنین برآوردی که از شرایط آینده دارد برای سرمایه گذاری تصمیم بگیرد. لذا اینکه فضا حاکم موجود بر اقتصاد چه شرایطی دارد و به چه سمت و سویی حرکت ­می­کند، انتظارات سرمایه گذاران از آینده را شکل می­دهد و سرمایه گذار نیز این انتظارات را در تابع تصمیم گیری خود لحاظ می­کند. لذا ایجاد فضایی مناسب با اعمال سیاست های صحیح و کارا برای سرمایه گذاری، و همچنین نوع نگاه سیاست ها به آینده، عامل بسیار مهمی در جهت شکل گیری فضای تصمیم گیری سرمایه گذار است. پس اهداف دولت­ها جهت ارتقای سطح سرمایه گذاری، باید ایجاد فضای مناسب و با ثبات و همچنین شفاف و بدون ابهام برای تصمیم گیران اقتصادی باشد.

 یکی از ویژگی های مهم اقتصاد جهانی در دهه های گذشته، رشد چشمگیر جریان «سرمایه گذاری مستقیم خارجی» است. میزان سرمایه گذاری خارجی یکی از موضوعاتی است که تاثیر چشمگیری بر شاخص ریسک پذیری کشورها دارد. با توجه به رشد جذب سرمایه گذاری خارجی در ایران، این افزایش هم ظرفیت­ های تولید و سرمایه ای کشور را ارتقا می­ دهند و از طرفی باعث بهبود شاخص ­های اقتصادی بین المللی در مورد فضای داخلی کشور شده که خود باعث افزایش دوباره سرمایه گذاری های خارجی در داخل می­شود. لذا در این برهه زمانی و با توجه به رشد منفی تشکیل سرمایه در سال های گذشته و نیاز جدی کشور به تامین سالانه نزدیک به 54 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی، ضروری است تا تمهیدات و اقدام‌های مضاعفی برای ایجاد اعتماد در سرمایه‌گذاران خارجی انجام شده و به سرعت چالش‌ها و موانع موجود برطرف شود. زیرا کاهش انباشت سرمایه، باعث کوچکتر شدن کل اقتصاد خواهد شد. و کوچکتر شدن اقتصاد یعنی، کاهش درآمد،کاهش رفاه، افزایش فقر، افزایش بیکاری و...