او در گفتوگو با اقتصادنامه عنوان کرد: در دنیا دولتها در شرایط غیر عادی از بنگاههای اقتصادی خود حمایت می کنند و با ارائه تسهیلات به آنها صدمات ناشی از بحران اقتصادی جبران می شود.
معینی با اشاره به اینکه حمایت از دولت ها از بنگاه های اقتصادی باید قانونمند باشد، بیان کرد: هر بنگاه اقتصادی که نوآور بوده و در تولید خلاقیت داشته باشد در دنیا می تواند از حمایت های مالی و اقتصادی دولت برخوردار باشد.
او افزود: هر بنگاه اقتصادی در حوزه کسب و کار بازدهی دارد و دولت میتواند از مالیاتی که از بنگاه اقتصادی دریافت میکند زیرساخت ها مانند ریل، جاده و ... فراهم آورد اما در شرایط خاص دولت وام هایی را به بنگاه های اقتصادی که سود آور هستند تخصیص می دهد که کشور ما نیز از این قاعده مستثنا نیست.
این اقتصاددان در ادامه با اشاره به تسهیلات و وام های بانک های ایرانی به بنگاه های اقتصادی در ایران گفت: اصولاً در ایران ارائه تسهیلات و وام یکی از راه های حمایت دولت از بنگاه های اقتصادی است که در قالب طرح های مختلف مانند طرح طراوت بانک صادرات برای تولید کنندگان در نظر گرفته می شود. اما نکته آنجاست که در چنین شرایطی بانکها باید بدانند که بنگاه های اقتصادی وضعیت نامطلوبی در تولید مواجه هستند و بنابراین شرایطی مانند مشکلات بیمه و چک برگشتی در ارائه تسهیلات،مشکلاتی را برای آنها ایجاد خواهد کرد.
به گفته او اگر می خواهیم که از بنگاه های تولیدی که سود آور هستند حمایت کنیم، تسهیلات کمک محسوب نمی شود.
معینی ادامه داد: در کشور همواره متقاضی برای دریافت وام وجود دارد چراکه نرخ سود وام پایین تر از نرخ تورم است بنابراین دریافت وام برای تولید کنندگان به صرفه است و به همین دلیل است که هیچ وقت تعادل درنظام بانکی برقرار نمیشود.
این اقتصاددان در پایان توصیه کرد:راه حل بسیار بنیادی آن است که نرخ سود بانکی باید یک تا دو درصد بالاتر از نرخ تورم باشد تا بتوانیم در ارائه تسهیلات عملکرد قابل قبولی ارائه کنیم در غیر این صورت از آنجایی که منابع بانکها محدود است هم بنگاههای اقتصادی و هم نظام بانکی دچار ضرر خواهند شد.
مطالب مرتبط
نظرات کاربران برای این مطلب فعال نیست