دکتر محمود سریع القلم، استاد روابط بین الملل دانشگاه شهید بهشتی در پی انتشار پستی در صفحه رسمی خود با ذکر سئوال چرا سیاستِ ما عموماً با عصبانیت همراه بوده است؟ به آن پاسخ داد.

1- چون متّحدِ قابلِ اتکایی در جهان نداشته ایم؛

2- چون بیوگرافی (بسیار) کم خوانده‌ایم؛

3- چون خریدار دارد؛

4- چون نیازِعمیقی به مطرح شدن داریم؛

5- چون بیشتراز سکوت و آرامش، از هیجان لذت می‌بریم؛

6- چون رسانه‌ها سوژه پیدا می‌کنند؛

7- چون تفاوت‌های بین کشورها را کمّی نمی‌بینیم؛

8- چون تفاهم را عموماً عیب می‌دانیم؛

9- چون Compromise را به سازش ترجمه کرده‌ایم؛

10- چون در ناخودآگاه خود، سکوت و شمرده گویی را ضعف می دانیم؛

11- چون خیلی حوصله نداریم استدلال بچینیم؛

12- چون به فردی که آرام و گزیده گو باشد می گوییم مشکل دارد؛

13- چون به جای دوست و شریک، سراغ مرید می گردیم؛

14- چون عمدۀ رسانه ها، بیشتر با مطالبِ هیجانی شهرت پیدا می‌کنند؛

15- چون منظومۀ رفتاری ما بیشتر واکنشی است؛

16- چون تعریفِ ما از حاکمیتِ سیاسی عمدتاً غیراقتصادی است؛

17- چون در ناخودآگاهِ ما، حماسه از Fact  به مراتب جذاب تر است؛
 
18- چون بیان استدلالی ضعفها را، شکست تلقی می کنیم؛

19- چون قرائت خود را از مسائل، تنها قرائت می دانیم؛

20- چون فردی که در صحبت کردن فریاد بِکشد را حق می دانیم؛

21- چون برای سی سالِ آینده برنامه نداریم؛

22- چون تعریفِ ما از حاکمیتِ ملی، به انزوا نزدیک تراست؛

23- چون وقتی فردی عصبانی می شود احساس می کنیم به او ظلم شده است؛

24- چون Share کردن را نیاموخته ایم؛

25- چون به اثبات دائمی خود نیاز داریم؛

26- چون در سیاست به دنبال صداقت هستیم و پیدا نمی کنیم؛

27- چون مبنای قدرت را تولیدِ ناخالصِ ملی نمی دانیم؛

29- چون خود انتقادی در ناخودآگاه ما، مخزن مهمی ندارد؛

30- چون برای حّلِ مسائل از طریقِ مناظره، آشنایی دقیقی نداریم.

منبع: کانال دکتر سریع‌القلم