تولید کنندگان سیب درختی در ایران کشاورزان هستند که هرکدام با مدیریت خاص خودش عمل می کند که اغلب تفکرات سنتی است.
از بازارهای جهانی اطلاعی ندارد در داخل صاحبان میادین وتره بار خونش را می مکند.کاری از دستش بر نمی آید.
بنده که با اغلب این چالشها آشنایی دارم پروژه های ورود به کشورهای همسایه ،CIF ،روسیه و کشورهای که با توجه به شرایط تحریم بتوانیم با آنها تجارت کنم دارم ولی سرمایه ندارم که تجارتم را استارت بزنم.
برنامههای من صادرات محور با نگاه به بازار داخلی است و نقش اساسی در رونق تولید و اقتصاد کشاورزی کشور دارد
لازم است به عرض برسانم سیب درختی در ایران به صورت یک محصول صنعتی درآمده است که تعداد زیادی در آن مشغول هستند و پتانسیل بالای در زمینه اشتغالزایی و تولید ثروت در حد خودش را دارد ولی نیاز به عزم ملی و تلاش و کمک همگان دارد این صنعت را سرپا نگاه دارند و از نابودی آن جلوگیری کنند .اگر این صنعت زمان بر و سرمایه بر که سالها سرمایه گذاری می خواهد تا به بار بنشیند و مقدار زیادی آب و خاک را به خود اختصاص داده است زمین بخورد ضربه غیر قابل تحمل بر بدنه اشتغالزایی و اقتصاد کشاورزی کشور خواهد بود.لذا باید ببینیم
همت همگان برای نجات این صنعت چقدر است؟
آیا فقط شعار می دهیم یا واقعا مرد عمل هستیم؟
آیا رونق تولید و تولید ثروت در بخش کشاورزی را چقدر حاضریم کمک کنیم ؟
آیا زمان آن نرسیده که به شعار هایمان جامه عمل بپوشانیم؟
و....
یادداشت تلگرامی از قادر خضریان
مطالب مرتبط
نظرات کاربران برای این مطلب فعال نیست