موضوع این است که رمزارزها و صنعت بلاک‌چین یک دانش به‌روز در عرصه بین‌الملل است و این دانش، دانش جدیدی است؛ ولی اگر ما روی این دانش کار کنیم، همگام باشیم و تولید تکنولوژی و تولید سرویس کرده و از آن استفاده بهینه کنیم، می‌توانیم هم منافع اقتصادی داشته باشیم و هم این تکنولوژی را صادر کنیم؛ ولی اگر غفلت کنیم و جلوی آن را بگیریم و نتوانیم از فرصت استفاده کنیم، فرصت‌سوزی کرده‌ایم و در آینده باید همین تکنولوژی را از کشورهای دیگر وارد و ارز خارج کنیم و فرصت‌هایش را از دست بدهیم. یکی از امتیازهایی که رمزارزها و صنعت بلاک‌چین برای ما دارد، این است که کانال مالی با تمام دنیاست که امکان متوقف کردنش وجود ندارد. به این دلیل که توسط یک کشور یا شرکت خاصی مدیریت نمی‌شود و در شرایط تحریم می‌تواند به ما کمک کند. مشخصاً درباره ماینینگ، اول باید مشخص شود که به چه دلیل انجام می‌شود. بحث ماینینگ یک موضوع فنی است. رمزارزها یک سرور مرکزی ندارند که اطلاعات افراد و دیتایی که مربوط به موجودی حساب افراد می‌شود روی آن باشد مانند بانک‌ها که اطلاعات آنها روی یک سرور مرکزی ذخیره می‌شود. این اطلاعات روی کامپیوترهای افراد روی شبکه در نقاط مختلف دنیا پخش است. با توجه به اینکه این دیتا پخش است؛ بنابراین واحد مرکزی وجود ندارد که صحت این اطلاعات را تایید کند که این موجودی صحیح است یا غلط، یا اجازه ندهد موجودی افراد دو بار خرج شود و... عملیات ماینینگ برای تایید صحت تراکنش‌ها و موجودی افراد و داده‌هاست که روی شبکه در حال انجام است. کسی که عملیات ماینینگ انجام می‌دهد با یکسری محاسبات ریاضی در امن نگه داشتن شبکه رمزارز مشارکت می‌کند. یکی از روش‌های اجماع، روش ماینینگ است که البته روش‌های دیگر هم وجود دارد. اجماع، مشارکت در حل مساله ریاضی برای امن نگه داشتن شبکه اجماع در شبکه‌های رمزارز است. درواقع ماینینگ خدمتی به کل شبکه می‌دهد و در ازای آن از شبکه دستمزد دریافت می‌کند. این شبکه زیرساختی است برای یک شبکه تبادل مالی که حجم زیادی از تراکنش‌های مالی را در کل دنیا انجام می‌دهد. مثل این است که سرورهای یک بانک بزرگ جهانی را نگهداری و در قبال آن یک چیز ارزشمند دریافت می‌کنیم که ارزش دارد و پول بابت آن به ما می‌دهند. ما با این کار خدمات فنی و مهندسی را به کشورهای دیگر صادر می‌کنیم و چیزی که به دست می‌آوریم، واحدی از پولی است که ارزشمند است و می‌توانیم آن را تبدیل به دلار و ذخیره‌اش کنیم. ما می‌توانیم این ارزش را نگه داریم. این کار نوعی ارزآوری برای کشور است.
موضوع دیگر این است که وقتی قدرت در اجماع شبکه بیت‌کوین داشته باشیم این قدرت پردازشی در بیت‌کوین مهم است چون می‌توانیم در شبکه بیت‌کوین تاثیرگذار باشیم؛ به این معنا که شبکه بیت‌کوین برای تغییر پروتکل یکسری پیشنهاد دارد که به رأی گذشته می‌شود و اگر رأی کافی بیاورد رویه حرکت بیت‌کوین را می‌توانیم تغییر دهیم و می‌توانیم به سمتی ببریم که خودمان می‌خواهیم. بیت‌کوین یک نرم‌افزار اُپن سوروس و رایگان است؛ به این معنا که پشت این شبکه و نرم‌افزار یک شرکت و کشور خاص نیست. بیت‌کوین یک پروژه است که کدهای آن را همه می‌توانند ببینند و در تغییر این کدها مشارکت کنند. تغییراتی که روی این کد داده می‌شود براساس مشارکت افراد داوطلب از سراسر دنیاست. وقتی تغییری قرار است انجام شود این تغییر ابتدا در پروتکل بیت‌کوین به عنوان یک پروپوزال و پیشنهاد مطرح و سپس به رای گذاشته می‌شود. این رای الکترونیکی است و با همان قدرت پردازش ماینرها انجام می‌شود. اگر رای کافی گرفت، این تغییر در ورژن‌های بعدی بیت‌کوین اعمال می‌شود و هر شخصی که از شبکه بیت‌کوین استفاده می‌کند باید از این قوانین تبعیت کند. ما اگر قدرت پردازشی زیاد داشته باشیم، می‌توانیم پروپوزال‌هایی بدهیم و مسیر بیت‌کوین را به سمتی که فکر می‌کنیم خوب است، هدایت کنیم؛ یعنی قدرت استراتژیک. به این معنا که علاوه بر صادرات تکنولوژی، با قدرت پردازش یک قدرت استراتژیک داریم. این قدرت پردازش در سراسر دنیا بحث مهمی است.
روز چهارشنبه آقای نعناکار، معاون حقوقی سازمان فناوری اطلاعات ایران نظر داده‌اند در حقوق خصوصی که برای افراد عادی هیچ فعالیتی منعی ندارد مگر اینکه صراحتاً برای آن منع قانونی وضع شود. تا زمانی که این کار جرم‌انگاری نشده باشد غیرقانونی نیست. ماینینگ هم فعلا قانونی ندارد. اینکه چرا قانونی ندارد قانون‌گذار کند بوده است. موضوع دیگر این است که ماینینگ در ابعاد صنعتی در حال انجام است و قبلاً توسط آقای ابوالحسن فیروزآبادی به عنوان صنعت معرفی شده است؛ ولی در صنایع ما هنوز تعرفه‌ای برای برق مورد نیاز این صنعت وضع نشده است. این ربطی به فعالان این صنعت ندارد که در حال حاضر با آنها مثل مجرم برخورد می‌شود. اگر قرار است غیرقانونی باشد در قانون باید ذکر شود؛ ولی صرفا گفتن اینکه غیرقانونی است، کافی نیست.

منبع: اقتصادنامه