احمد دنیانور در گفت‌وگو با اقتصادنامه مطرح کرد: طرح طراوت طرح خوبی است اما در اغلب طرح‌های تسهیلاتی متقاضیان، تولیدکننده‌هایی هستند که گرفتاری مالی دارند و امکان استفاده از این طرح‌ها را ندارند. به نظر می‌رسد هدف بانک صادرات از ارائه این طرح حمایت از این گروه تولیدکنندگان است‌.

او افزود: تولیدکنندگان ما سه دسته هستند. دسته اول مشکل مالی ندارند، دولتی هستند و یا خصوصی‌هایی که از توانمندی مالی چشمگیری برخوردارند. دسته دوم، تولیدکنندگانی هستند که با گرفتاری های مالی دست به گریبان‌اند، اما تولیدکننده‌های سالمی هستند و گرفتاری مالی آنها معوقاتشان است که شمار زیادی از تولیدکنندگان کشور را تشکیل می دهند. دسته سوم تولیدکننده نماهایی هستند که زد و بندهای اقتصادی دارند و شمار آنها البته بالا نیست. 
او ادامه داد: تجربه نشان داده در این سه دسته تنها دسته اول معمولا می‌توانند از تسهیلات بانکی استفاده کنند. این دسته معوقات مالی و گرفتاری‌های مالیاتی ندارند و تسهیلات هم می‌تواند منبعی برای تامین مالی بیشتر باشد. دسته دوم که به تسهیلات نیاز بیشتری دارند، به دلیل گرفتاری های مالی امکان استفاده ندارند و دسته سوم هم که با رانت کار به پیش می‌برند و نیازی به این تسهیلات ندارند. 
دنیانور در پایان خاطر نشان کرد: 
با توجه به اینکه شرایط اقتصادی و مشکل نقدینگی گریبانگیر تولیدکنندگان و فروشندگان خرد و کلان شده، امکان دادوستد نسیه‌ای از طریق بانک، می‌تواند یک‌راه حل مناسب برای باز شدن گره‌های کوچک و بزرگ بنگاه‌های اقتصادی باشد. استفاده از این سبک دادوستد و تجارت را طرح طراوت به خوبی در بخش تولید ارائه کرده است.